aşüftəhal — z. klas. Əhvalı pozğun, pərişan. Aşüftəhal etmək (eyləmək) – əhvalını pozmaq, məyus etmək, pərişan etmək. Məni bir zülfi mişkinin qəmi aşüftəhal eylər. Q. Z.. Aşüftəhal olmaq – əhvalı pozulmaq, məyus olmaq, pərişan olmaq. Aşüftəhal oldu bu axşam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşüftəəhval — f. və ə. bax: aşüftəhal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşüftəlik — is. 1. Əhvalı pozğunluq, pərişanlıq. Oldu, Vahid, xatirimdə cəmkən aşüftəlik; Müttəsil çəkməkdən ol zülfipərişan fikrini. Ə. V.. 2. Məftunluq, dəlicəsinə vurğunluq, aşiqlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşuftəməğz — ə. və f. 1) dəli, beyni zədəli; 2) çaşmış, çaşqın, sərsəm … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşüftə — f. 1) həyəcanlı; 2) qarmaqarışıq; 3) m. vurğun, məftun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşüftəhal — f. və ə. halı pozulmuş, bikef, həyəcanlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşüftəruzgar — f. vəziyyəti pərişan, halı pozğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
